JUVENES

JUVENES

quorum mentio in vett. Inscriptionibus et apud Callistrat. l. 6. de Cogmtionibus, apud Iurecoss. l. 28. §. 3. ff. de Poenis, Solent quidam, qui vulgo se Iuvenes appellant, in quibusdam civitatibus turbulentissimis se acclamationibus popularium accommodare: Ad ludos et histrioniam pertinere, evincunt sequentia paulo post verba: Nam spectaculis eis interdicitur, si turbas in theatro fecerint. Ita ergo dicti creduntur Atellanarum actores, cum inter liberos homines, et famae integros sed tenuiores censiti fuerint: (quod liquet ex eo, quod si quid peccati fecissent, fustibus caesi dimitterentur.) Ideo autem appellati sic videntur, ut vel saltem nomine referrent eos, qui primi Atellanarum, quibus conserta erant Exodia, ludos tenuerant, luventutem nempe Romanam. Ita enim de his ludis Liv. l. 7. c. 2. Postquam lege hac fabularum ab risu et soluto ioco res avocabatur, et ludus in artem paulatim vetterat; Iuventus bistrionibus fabellarum actu relicto ipsa inter se more antiquo ridicula intexta versibus iactitare coepit: quae inde Exodia postea appellata, consertaque fabulis potissimum Atellanis sunt. Callistrati autem verba de Iuvenibus ad Scenicos tantum ludos refert Petitus. Cum enim Histriones invicem certantes victoriam non virtute semper, sed etiam favore pararent, itaque favitores delegabant, qui in subselliis et cuneis Theatri sedentes applaudebant et extorquebant plausum spectatorum, quos Popularium nomine indigitat. Plausus autem iste comites saepe habebat rixas atque verbera: Quare providendum erat, ne quis histrioni in scena agenti operam suam navatet, in edendo plaulu, eliciendoqueve illo popularium clamore. At. ut liquet e Callistrato, Iuvenes id praestabant histrionibus, et Theatrum suo plausu commovebant, ut spectatores suum darent ei histrioni, cui Iuvenes applaudebant et facutm vellent. Quia autem hi non agebant Atellanas, nisi in fine ludorum, poterant illi inter spectatores sedere, ut essent signiferi motuum et clamorum Theatralium, in gratiam illius histrionis, aut poetae, cui studebant, et post cuius commissam fabulam illi Atellanam edebant, Vide Sam Petit. Comm. in LL. Attic. l. 1. tit. 1. p. 77. et 78. Apud Iuvenc. l. 4. cum ait:

Talia dum loquitur, scissos lacerata capillos,

Pro fratris morbo iustis soror anxia curis,

Hortatur Iuvenem rapido percurrere gressu,

Casibus ut tantis Christus servaret amicum.

Iuvenis famulus est. Quemadmodum et apud Ovid. de Arte Am. l. 3. v. 466.

Pignora nec Iuveni credite vestra novo.

Vide L. Pignor. Comm. de Servis; uti de Iuvenibus, Senatorum apud Rom. ordine, iuvembus item secundi generis. aliquid infra, ubi de Lato clavo adde quae diximus in voce Iuniores.